Bezoek aan Zee
Door: loeshopman
Blijf op de hoogte en volg Loes
21 April 2010 | Mozambique, Mocuba
Hoi allemaal
Hier weer een bericht uit Mocuba.
Afgelopen maandag ben ik dus met de leerkrachten mee geweest naar Zee. Het jongetje van 4 die samen met zijn zus alleen woont. Het was het weekend hier echt verschrikkelijk warm echt te gek voor woorden voor deze tijd van het jaar. Ook maandag was het om te stikken, we zijn vertrokken om 7.30 uur, ik had wat brood meegenomen voor het geval dat. Maar ik had me al voorgenomen dat ik bijna dood moest gaan van de honger om dat brood zelf op te eten als je weet dat je naar kinderen gaat die niets te eten hebben. Het was een leuke wandeling voor mij, echt door de bush langs de afrikaanse huisje, door het hoge gras, door een rijstveld, door een watertje met meer blubber dan water. Het was ongeveer 1.5 uur lopen. Wel stevig doorlopen dus een jochie van 4 zal er ongetwijfeld 2 uur over doen. Het huisje stond echt in de middle of nowhere. Ik wil het niet eens een huisje noemen, wij zouden onze varkens er nog niet in houden. Het “huisje” was wel van steen, maar van ongebakken stenen, dat betekend dat de stenen langzaam wegspoelen door de regen. De mensen maken hier zelf hun stenen met een soort zand, die stoppen ze in houten mallen en drogen die vervolgens. Daarna moeten ze gebakken worden, ze maken een hele grote stapel met ruimte onderin en maken daar een vuurtje. Zo krijg je wel goede stenen. Verder had het “huisje’ een dak van gedroogd gras, met veel gaten in het dak. De grond binnen is ook gewoon modder. Het was heel erg klein, de hele ruimte is denk ik 2.5 bij 2.5. daarin zit dus de ruimte voor om te komen en om te slapen. Ze hadden 1 rieten mat en 1 deken (van Bernadette gekregen), en een paar oude maiszakken om op te slapen. Ze zaten uiteraard buiten aan een pindastruik te knabbelen, en wat cassave, eten was er verder niet. Het huis van de tante die niet naar ze opkijkt is afgebrand, nou had ze ook nog het lef om haar zoon ook bij het meisje van 13 te brengen. Dus nu zitten er 4 kinderen. Ik heb mijn brood in stukken gebroken en uitgedeeld, en wat geld achtergelaten zodat ze een zak mais kunnen kopen. Toen we weer weggingen stond het janken me nader dan het lachen hoor. Maar ja als je die knop hier niet omzet wordt je hartstikke gek en dat was ik toch niet van plan om te worden. Bernadette gaat onderzoeken of er ergens dichterbij een huisje gebouwd kan worden want dit is te gek.
De groep uit Nederland zou vorige week zaterdag aankomen, maar door de ascrisis in europa zijn ze er nog steeds niet. Vanmorgen hebben we gehoord dat ze vanavond zullen vertrekken. Ze zullen nu denk ik maar een week blijven ipv 2 weken. Echt balen want om zoiets te organiseren kost veel geld en energie. Ja en ik denk steeds, kan ik wel naar huis volgende week. Jaap, (jaap is mijn werkgeven), het gaat er om spannen hoor, misschien moet ik nog een maand blijven, Bernadette heeft al aangeboden een huis voor mij te bouwen hier. Gelukkig geen probleem voor jou, want je weet inmiddels vast wel hoe alles werkt ;-). Maar alle gekheid op een stokje, ik hoop toch wel dat ik volgende week naar huis kan, maar ik heb vernomen dat 50% van de vluchten weer gaan. We gaan het wel zien, het is all part of the game
Vanmorgen heb ik de dames van de naaischool geholpen een broek te maken. In een grijs verleden heb ik dat eens geleerd. Ik weet het niet allemaal precies meer, maar ze vinden me hier de beste lerares. Een vroeg vanmorgen of ik dan niet hier kon komen wonen om ze meer te leren, ik zei maar ik weet niet zo veel hoor, dat geloofde ze niet. Het is echt heel grappip om met ze te werken, ze hebben humor, en zijn erg leergierig. Een had vanmorgen die kruisnaden van de broek aan de zijnaden gestikt, hoe krijg je het voor elkaar, maar ze liggen er helemaal dubbel om van het lachen maar moeten het wel helemaal uithalen en dat is een klus. Bernadette is redelijk streng hoor, als het niet netjes is moet alles overnieuw. Ze komen echt 5 dagen in de week de hele dag. Bernadette heeft en winkeltje gemaakt waar alles wordt verkocht, nu nog hoofdzakelijk tassen en poppen maar ze leren steeds sneller en beter.
Gisteren ben ik ook nog op stap geweest met een aantal vrouwen om wat voorlichtingsfilmpjes te maken Ze deden een soort sketch waarin ze laten zien hoe je omgaat met hygiene met eten klaarmaken, babymelk klaarmaken, handen wassen na toilet bezoek. Enz. Voor ons allemaal logische dingen, hier niet. De sketchjes heeft iemand opgenomen en gaat de fimpjes monteren. Bernadette gaat hiermee voorlichting geven
Ik ga zo nog eens bij de dames kijken hoe het met de broeken staat.
Leuk dat jullie reageren om mijn verslagen, leuk om te lezen.
Groeten vanuit een warm Mozambique
Bernadette en Loes
Hier weer een bericht uit Mocuba.
Afgelopen maandag ben ik dus met de leerkrachten mee geweest naar Zee. Het jongetje van 4 die samen met zijn zus alleen woont. Het was het weekend hier echt verschrikkelijk warm echt te gek voor woorden voor deze tijd van het jaar. Ook maandag was het om te stikken, we zijn vertrokken om 7.30 uur, ik had wat brood meegenomen voor het geval dat. Maar ik had me al voorgenomen dat ik bijna dood moest gaan van de honger om dat brood zelf op te eten als je weet dat je naar kinderen gaat die niets te eten hebben. Het was een leuke wandeling voor mij, echt door de bush langs de afrikaanse huisje, door het hoge gras, door een rijstveld, door een watertje met meer blubber dan water. Het was ongeveer 1.5 uur lopen. Wel stevig doorlopen dus een jochie van 4 zal er ongetwijfeld 2 uur over doen. Het huisje stond echt in de middle of nowhere. Ik wil het niet eens een huisje noemen, wij zouden onze varkens er nog niet in houden. Het “huisje” was wel van steen, maar van ongebakken stenen, dat betekend dat de stenen langzaam wegspoelen door de regen. De mensen maken hier zelf hun stenen met een soort zand, die stoppen ze in houten mallen en drogen die vervolgens. Daarna moeten ze gebakken worden, ze maken een hele grote stapel met ruimte onderin en maken daar een vuurtje. Zo krijg je wel goede stenen. Verder had het “huisje’ een dak van gedroogd gras, met veel gaten in het dak. De grond binnen is ook gewoon modder. Het was heel erg klein, de hele ruimte is denk ik 2.5 bij 2.5. daarin zit dus de ruimte voor om te komen en om te slapen. Ze hadden 1 rieten mat en 1 deken (van Bernadette gekregen), en een paar oude maiszakken om op te slapen. Ze zaten uiteraard buiten aan een pindastruik te knabbelen, en wat cassave, eten was er verder niet. Het huis van de tante die niet naar ze opkijkt is afgebrand, nou had ze ook nog het lef om haar zoon ook bij het meisje van 13 te brengen. Dus nu zitten er 4 kinderen. Ik heb mijn brood in stukken gebroken en uitgedeeld, en wat geld achtergelaten zodat ze een zak mais kunnen kopen. Toen we weer weggingen stond het janken me nader dan het lachen hoor. Maar ja als je die knop hier niet omzet wordt je hartstikke gek en dat was ik toch niet van plan om te worden. Bernadette gaat onderzoeken of er ergens dichterbij een huisje gebouwd kan worden want dit is te gek.
De groep uit Nederland zou vorige week zaterdag aankomen, maar door de ascrisis in europa zijn ze er nog steeds niet. Vanmorgen hebben we gehoord dat ze vanavond zullen vertrekken. Ze zullen nu denk ik maar een week blijven ipv 2 weken. Echt balen want om zoiets te organiseren kost veel geld en energie. Ja en ik denk steeds, kan ik wel naar huis volgende week. Jaap, (jaap is mijn werkgeven), het gaat er om spannen hoor, misschien moet ik nog een maand blijven, Bernadette heeft al aangeboden een huis voor mij te bouwen hier. Gelukkig geen probleem voor jou, want je weet inmiddels vast wel hoe alles werkt ;-). Maar alle gekheid op een stokje, ik hoop toch wel dat ik volgende week naar huis kan, maar ik heb vernomen dat 50% van de vluchten weer gaan. We gaan het wel zien, het is all part of the game
Vanmorgen heb ik de dames van de naaischool geholpen een broek te maken. In een grijs verleden heb ik dat eens geleerd. Ik weet het niet allemaal precies meer, maar ze vinden me hier de beste lerares. Een vroeg vanmorgen of ik dan niet hier kon komen wonen om ze meer te leren, ik zei maar ik weet niet zo veel hoor, dat geloofde ze niet. Het is echt heel grappip om met ze te werken, ze hebben humor, en zijn erg leergierig. Een had vanmorgen die kruisnaden van de broek aan de zijnaden gestikt, hoe krijg je het voor elkaar, maar ze liggen er helemaal dubbel om van het lachen maar moeten het wel helemaal uithalen en dat is een klus. Bernadette is redelijk streng hoor, als het niet netjes is moet alles overnieuw. Ze komen echt 5 dagen in de week de hele dag. Bernadette heeft en winkeltje gemaakt waar alles wordt verkocht, nu nog hoofdzakelijk tassen en poppen maar ze leren steeds sneller en beter.
Gisteren ben ik ook nog op stap geweest met een aantal vrouwen om wat voorlichtingsfilmpjes te maken Ze deden een soort sketch waarin ze laten zien hoe je omgaat met hygiene met eten klaarmaken, babymelk klaarmaken, handen wassen na toilet bezoek. Enz. Voor ons allemaal logische dingen, hier niet. De sketchjes heeft iemand opgenomen en gaat de fimpjes monteren. Bernadette gaat hiermee voorlichting geven
Ik ga zo nog eens bij de dames kijken hoe het met de broeken staat.
Leuk dat jullie reageren om mijn verslagen, leuk om te lezen.
Groeten vanuit een warm Mozambique
Bernadette en Loes
-
21 April 2010 - 10:55
Jozina:
hoi Loes en Bernadette,
Wat fijn om weer wat van jullie te horen. Ik kan me jouw reactie wel voorstellen hoor bij het zien van leefomgeving van die kinderen.
Wat heeft Bernadette toch in de jaren veel bereikt. Fantastisch hoor.
nog een fijne week met elkaar. liefs Jozina -
21 April 2010 - 11:35
Thea:
Hoi Loes,
Wat een ervaringen doe je op daar. Kon ik maar af en toe een dagje helpen bij het maken van broeken enz.
Spannend of je echt wel terug kan op de geplande tijd maar inmiddels vliegt bijna alles weer!Maar.... er schijnt een tweede vulkaan op knappen te staan. Als je langer zou moeten blijven valt er genoeg te doen, lijkt me. En Bernadette zal het wel leuk vinden! Heel veel sterkte met je terugreis.
Groetjes ook aan Bernadette. -
21 April 2010 - 11:36
Jaap Kunst:
Hoera, ik sta ook in je verhaaltje! :D :P -
21 April 2010 - 11:42
Loes:
Loes, waag het niet om nog een maand te blijven want dan kom ik je persoonlijk halen
groetjes aan Bernadet
Jaap -
21 April 2010 - 11:55
Weidy:
Hoi Lieve Loes!
Als je jou verhaal leest moet je lachen en huilen tegelijk! Gelukkig laat je je niet gek maken!
Was Mozambique maar wat dichterbij, dan zegde ik m'n werk op en ging ik de naaiclub helpen! Doe ze allemaal de groeten.
We blijven bidden voor jullie daar! Hartelijke groet! -
21 April 2010 - 11:56
Annemieke:
Wat een bijzondere "vakantie" weer. Heel leuk om je verslagen te lezen; zullen vast hele mooie foto's bijhoren! Fijne tijd nog!
Liefs Annemieke -
21 April 2010 - 11:57
Karin :
hoi loes,
triest verhaal van die kinderen alleen . hopleijk kan Bernadette iets regelen dichterbij
..en ik zie je baas vind het goed als je nog maandje weg blijft ;-)
mijn zus en zwager komen ook door de vulkaan toestanden vetraagd deze kant op . uiteindelijk via Oslo en nu per trein naar NLD. ze kwamen wel van andere kant waren op reis in zd amerika,USA via IJsland . hopelijk kan jij gewoon naar huis
jammer van de vertraging van de groep, wel erg balen voor ze . een week is erg kort
gr, karin x -
21 April 2010 - 13:08
Margré:
Hoi Loes,
Wat een bijzonder verhaal weer. O, ik vind het wel hard te horen hoe sommige kinderen moeten leven. Erg! Wat betreft die naailes... ik zie het zo weer voor me allemaal. Moet je ook niet steeds aan Gerie de handwerkjuf denken? Wat zal ze trots op je zijn?!
Lieve Loes, geniet nog heerlijk een week van al die schatten van mensen.
groeten,
Margré -
21 April 2010 - 14:12
Daphne:
Wat een avonturen weer zeg.Jammer dat de tijd zo snel gaat of niet en aan de andere kant ook wel weer lekker om naar huis te gaan kan ik me voor stellen. je stelt je er ook op in he?!Volgens mij vliegt alles wel weer, dus dat zou goed moeten gaan. groet daphne -
21 April 2010 - 16:03
Maria:
Loes,
Je bent een topper!
Liefs voor jou en Bernadette -
21 April 2010 - 17:14
Nina. :
Nou Loes...Niet te flauw...Plak er gewoon een maandje aan vast...Da's leuk voor bernie...Van de nood een deugd maken, noemen ze dat.. Dikke kus, ook voor Bern.. -
21 April 2010 - 21:17
Henrike:
Lieve Loes, fijn om weer wat van je te lezen. ik had wel een brok in mijn keel toen ik las van je bezoek bij die kinderen. Ik hoop dat jullie ze verder kunnen helpen, zodat ze het beter krijgen.
vanmiddag ben ik bij je moeder geweest. ik heb je reisverslagen uitgeprint en voor haar meegenomen. Dat vond ze erg leuk. Het gaat goed met haar. Ze laat je weten dat ze weer lekker op haar stekkie zit. En dat ze het prima naar haar zin heeft. Alles staat weer op z'n plaats. Ik twijfelde nog even of ik het verslag van je heenreis wel moest laten lezen. Misschien maak ik haar dan juist ongerust voor de terugreis. Maar nee, hoor. "daar ben ik veel te nuchter voor" zei ze. Mooi toch! Je krijgt de hartelijke groeten van haar. En van ons natuurlijk. Ook aan Bernadette.Maak er nog een mooie week van. Vaja con Dios!
-
22 April 2010 - 06:31
Klaas:
Loes,
Leuk dat je deze verslagen aan ons stuurt en elke keer denk ik: waren we maar gegaan deze zomer. Ik zie je op 8 mei wel weer! -
24 April 2010 - 10:41
Ome Henk En Jannie:
Hoi Loes,
Dat verwacht je niet he, dat die ouwe oom en tante je weten te vinden op internet...... We wensen je het allerbeste toe daar in het verre Mozambique@
Hartelijke groet,
Ome Henk en tante Jannie -
24 April 2010 - 16:15
Gerie Van Den Hoogen:
loes wij zijn onder de indruk van jou verhaal .onze schuur thuis is nog veel luxer dan een huis daar zonder een vloer en dan ook nog geen eten verschrikkelijk.
ja en dan jaap die vind het toch wel fijn dat je weer naar huis komt,of weet hij volgens jou alles,en als wij nog eens zonder een broek zitten weten wij waar wij moeten zijn.maar dan graag het kruis op de goede plaats.wel grappig om te lezen. nou loes ik wens je het allerbeste nog daar en een asvrije vlucht volgende week. groetjes gerie -
26 April 2010 - 08:22
Fam. Kunst:
Hoi Loes, Je reis zit er al bijna weer op, je hebt heel veel kunnen helpen en doen bij Bernadette. Ondanks al die schrijnende dingen die je hebt gezien,denk ik dat je toch wel een heel goede tijd hebt gehad daar.We zullen van Jaap wel horen hoe de filmpjes zijn geworden voor Bernadette. Een goede reis naar huis toegewenst. Groeten,Fam. Kunst. -
27 April 2010 - 08:48
Magda:
Ik vind het leuk om je verslagen te lezen wat hebben we het hier dan goed veel sterkte in het kleine vliegtuigje ik hoop dat je veilig thuis
bent
SUCCES
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley